Anneler, lütfen çocuğunuza erken yaşta "çok şeyler öğretme çabasını" abartmayın! -Elbette sizin çocuğunuz da şekilleri, saymayı ve hatta ingilizce konuşmayı öğrenecektir; arkadaşınızın/komşunun/kuzeninin çocuğundan önce öğrenmiş olması ise sizi tatmin edecektir. -Ama kendi kendine öğrenmesine fırsat verirseniz, ezberden / hazır sunulmuş bilgiden ziyade kendi öğrenme sürecinde ve kendi öğrenme stilinde öğrenmiş olacak, kendini geliştirme fırsatını daha erken yakalayacaktır. Yani günlük hayattan çekip öğrenmeyi gerçekleştirsin, siz farketmesini istediğinizi sunun, çocuğunuz aktif olan zeka alanı ile öğrenmesini gerçekleştirsin. Sözel olarak söylediğimizde üçgeni hemen öğrenemeyen çocuğunuz, halının üçgen deseninde yürürken ya da arabasını sürerken öğrenecektir belki de... Her çocuk eşsiz ve özeldir. Öğrenme şekli ve kapasitesi de. Bırakın hayatın içinden ilgisi doğrultusunda kendi gerçekleştirsin öğrenme sürecini... -İşte hedeflenmesi gereken bu olmalıdır... -Öğrenmek için size ihtiyaç duyan bir çocuk yetiştiriseniz, akademik hayatı başladığında da "ders çalış" demek zorunda olduğunuz, siz yanında olmadan çalışamayan bir çocuk yetiştirmiş olursunuz. Başardığında ise sizden taktir ve onay bekleyen bir çocuk... Anneler, babalar; lütfen çocuğunuza erken yaşta "çok şeyler öğretme çabasını" abartmayın! -Ona "öğrenmeyi" hazır olarak sunmayın! -Her çocuğun yaşı, gelişimi, dikkati ve ilgisine göre hazırbulunuşluluk dönemi farklıdır. Hazırbulunuşluluk; vereceğiniz bilgiyi/beceriyi anlayabilme , uygulayabilme yeterliliğine sahip olma zamanıdır; çocuktan çocuğa farklılık gösterir. Yaşamının İlk 6 yılında "kendi kendine öğrenmesini" kolaylaştırmak için: 0-3 yaş döneminde= Hazır olduğunu gördüğünüz zaman öğrenmesini istediğiniz kavramı, ilgisini çeken oyunlarla sunun. Kavramları Tanıma bu dönemde gerçekleşir. 3 yaşından sonra kavramları tanımlama/ifade etme gerçekleşeceği için sözel oyunlar devreye girecek ve önem kazanacaktır. Doğruyu bulmasına sözel ipuçları vererek yardımcı olabilirsiniz.
top of page
bottom of page